Шлях дадому

Пажоўклыя нівы сустрэнуць  

З далёкага краю мяне,  

І поглядам родным абдымуць  

Дзве шыбы ў бацькоўскім акне.  

Трапечуцца сэрца і ные  

У краі далёкім, чужым.  

Мы там застаемся адныя,  

Душою так часта маўчым.  

Чаму мне начамі не спіцца?  

Я чую гусей пераклік,  

І як прабівае крыніца,  

І кліча мяне кожны міг.  

Пажоўклыя нівы сустрэнуць  

Кагосьці, але не мяне...  

І слёзы няхутка астынуць  

На шыбах у бацькоўскім акне.