Чернобыль

Хочацца кинуть усё i прапасцi,  

Знiкнуць навекi у цемры часоу,  

Толькi б не чуць вакол галасоу  

Болем напоуненных i няшчасцем.  

Толькi б не бачыць гэтых пакутау,  

Горкiх дзiцячых i матчыных слёз,  

Iх недарэчны Чарнобыльскi лёс.  

Мацi-Радзiму бядою акутау.  

Толькi б не бачыць мора палыну.  

Кiнутых вёсак, забруджанай зоны.  

Толькi б не чуць адпявальнага звону  

Па Беларусi, як па Хатынi.  

Толькi куды ад гэтага дзецца?  

Мне не прытулак дах дамавины.  

Быть ад усюль, выйсце павiнна.  

Хай той падскажа, хто спадзяецца.